e coli escherichia

De bacterie e coli escherichia is er weer ...

In januari 2021 werd ik getroffen door de tweede sepsis iets meer dan twee jaar na de eerste veroorzaakt door Meningokokken. De tweede was een urosepsis veroorzaakt door de e coli escherichia.

Sinds eind september 2021 woon ik anti kraak, na enkele maanden op banken bij bekenden te hebben geslapen. De relatiebeëindiging was een ramp, alleen de hond, mijn kleding, wat medische apparatuur en mijn gouden sieraden heb ik meegenomen. De rest is achtergebleven en binnen enkele weken had ex-partner de sloten vervangen (huisvredebreuk heet dat). Gelukkig heb ik een goede advocaat ...

Nu 23 december heb ik geen tijd voor de stress die de afgelopen jaren bovenop mijn 'ziek' zijn gelegd is. een ruime week geleden kwam er bloed met het urineren mee. Spanning, want de week ervoor kreeg ik nog te horen dat alles ok was. Gek genoeg vertrouwde ik het niet.

Eerst gebeld met de luisterlijn, lang leve de luisterlijn wat heb ik ze afgebeld en nog steeds. Eerst van me afpraten, dan de passanten huisarts bellen. De assistente vraagt me de urine direct langs te brengen, wel buiten plaatsen en aanbellen gezien huisgenootje corona heeft.

Jawel, het is niet goed, direct een antibiotica kuur (Furabid) helaas de kuur is bijna op maar het bloed blijft met het urineren meekomen. Daarnaast is de pijn in mijn rechterzij onder de ribben weer net zo als voor sepsis nummer twee.
Vanmorgen word ik met hoofdpijn wakker, de bloeddruk 175/98 is veel te hoog misschien wel gunstig? Want bij beide sepsissen was die heel snel te laag ... De temperatuur was dan voor mijn doen wel weer laag 36.3 normaal 37.1 de saturatie goed 98 en hartslag 67. Wel zie ik regelmatig aan mijn benen dat ik vocht vasthoud.

Ik dwing mezelf op te staan, na de daggetallen ga ik douchen daarna gewapend met met sproeier met alcohol in de keuken pacha (alternatieve koffie) maken. Nieuws kijken, straks naar de voedselbank en daarna langs bij een vriend die vandaag de sleutels van een pand krijgt.

Twijfel of ik niet beter kan bellen naar de huisarts om me na te laten kijken. Mijn gedachten zijn ontzettend dubbel, ik wil al die dingen doen vandaag, tegelijk denk ik als ik nu gewoon doorga is eindelijk het einde in zicht? Rust ... geen strijd meer ... 

Geen strijd met mijn lichaam, mijn mentale gezondheid, de ptss zal potverdorie wel weer overwinnen en het leven zal weer doorgaan. Maar van mij hoeft het niet meer hoewel toch weer wel, dat is na de afgelopen drie jaar al een hele overwinning. Na compleet depressief gemaakt te zijn. 
Dat is wat ik zeker weet ... als ik daar was gebleven had ik een eind aan mijn leven gemaakt.

De kerstdagen in het vooruitzicht, huisgenootje heeft een kerstboom gehaald, die zouden we gisteravond gaan versieren. Ik had een andere huisgenoot naar de trein gebracht en wilde daarna niets meer.
Vrijdag boodschappen doen met een goede vriend waar ik de eerste kerstdag ga koken.

Regelmatig verdwaal ik in mijn gedachten, net als met het schrijven, toch het is een begin ook al publiceer ik het niet actief ...

De spanning zal de komende tijd wel blijven, Risico's zijn een nieuwe (derde) sepsis, een nierbekkenontsteking of (tweede) darmperforatie.

Een traan ...